Uwielbiam anime tego typu. Tak słabe, że od początku wiem, że nie będę go dalej oglądać. A jednocześnie tak głupie, że już w trakcie oglądania wiem, o czym napiszę na blogasku.

Przed Wami: głupie, nieśmieszne i gorsze pod każdym względem Silver Spoon.

Miałam tym razem czekać na egzemplarz recenzencki od naczelnego, ale nie wytrzymałam i poleciałam do Komikslandii kiedy tylko nadarzyła się okazja. #YOLO

Tym razem aż trzy moje teksty, z czego tytuł jednego załapał się na okładkę! W nowym numerze recenzuję Walkin' Butterfly, Love Lab i Coppeliona. Jak zwykle trochę też piszę o nowych anime (tych co zaczęły wychodzić i tych, które wychodziły do niedawna). Poza moimi tekstami - moc dobra! Felieton Papieża Polskiego Fandomu, Loższka, plakacior z Wan Piss i Służącej Przewodniczącej (kocham ten tytuł), inne fajne animu i mango, ładne obrazki. No hej, przecież w komiksikach i bajkach najważniejsze są obrazki!

Jeśli mnie choć trochę znacie, wiecie, że motyw niewinnego faceta bitego i dręczonego przez baby wyjątkowo mnie drażni. Och, odwrotność też by mnie drażniła, tyle tylko że damskich bokserów we współczesnych anime praktycznie nie ma. Sprawdzić czy nie hentaje.

Dlatego nie spodobały mi się chaotyczne przygody Twardziela W Teorii obrywającego od ślicznych dziewcząt. Nie wiem, może to animu dla masochistów.

Tajemniczy oryginalny projekt, zaczęty jako sztuka teatralna w Japonii. Podobno przypomina ludziom Durararę i Darker Than Black. Nie wiem, nie oglądałam, nie oglądam anime, to dla nerdów, lol.

Wszystko tutaj jest cool w taki nastolatkowy sposób, mimo, że bohaterowie to chyba nie nastolatki, bo o szkole nawet nie wspomną.

Głupiec Nobunaga wygląda jak dowcip tylko czekający na opowiedzenie. No bo Leonardo da Vinci, Ferdynand Magellan i Joanna d'Arc wchodzą na jeden statek... Ale nie uprzedzajmy faktów.

Ci trzej śliczni chłopcy to, w kolejności, Hideyoshi Toyotomi, Nobunaga Oda i Akechi Mitsuhide. Oryginalnie wyglądali tak, jak na podlinkowanych obrazkach, Hideyoshiego przezywali Małpą z powodu brzydoty, a Nobunaga regularnie nazywał Mitsuhide kumkwatogłowym, co jeszcze bardziej zachęciło tego ostatniego do buntu. Zatrudnienie Yone Kazuki do projektów postaci było jednak dobrym pomysłem marketingowym.

Nie ukrywam, że na Space Dandy czekałam najbardziej z aktualnego sezonu. Lubię szalone komedie i lubię, gdy bohater ma więcej niż naście lat - nawet, gdy jest stereotypowym zboczuszkiem, myślącym tylko o cyckach.

Pierwszy odcinek mnie nie zawiódł - było głupkowato, ale w zabawny sposób. Dandy to świetny główny bohater.

Wreszcie anime, które nie posysa dokumentnie! Tzn. nie jest też jakieś wybitne, ot, nieśmieszna komedyjka z taką sobie akcją, ale przynajmniej nie zawiera aż tak dużo złego, jak te dwa ostatnie. a to już coś!

Przeczytałam dwa rozdziały mangi i miałam dość wysokie oczekiwania co do tego tytułu, bo mango było bardzo dobre. Nie zawiodłam się.

Kolejna adaptacja mangi, która wygląda jak typowa adaptacja light novel. Wczoraj mieliśmy podgatunek "gwałcenie młodszej siostry", dziś ten o Ziemniaku Bez Charakteru, którym nagle zaczynają się interesować Gorące Laski. 

Kumacie, gorące, bo jedna strzela płomieniami, DOHOHO

Kolejny sezon, kolejne anime o młodszej siostrze, która chce uprawiać seks ze swoim bratem. Podobno to nawet komedia jest.

Tytuł można przetłumaczyć jako Ostatnio Moja Młodsza Siostra Zachowuje Się Trochę Dziwnie. "Dziwnie" nie oddaje w pełni skali tego zjawiska.

No i nowy sezon nam się zaczął. Całkiem mocno nieźle przeciętnie - bają o chędożeniu młodszej siostry i typowym akcyjniaku z mechami. Oczywiście, że ja wolałam zacząć od tego drugiego.

Jeśli chcecie zobaczyć, jak bardzo jest to anime przeciętne, rzućcie okiem na czołówkę - wygląda jak dosłownie każda czołówka czegokolwiek.